STOELMASSAGE op het werk

Op de pagina van de stoelmassage heb je reeds kunnen lezen hoe heilzaam een stoelmassage is.

Bovendien heb je kunnen lezen dat het de ideale tool is om stress te verminderen.
Daarover meer uitleg hieronder.

Op deze pagina 'stoelmassage op het werk' wil ik verwijzen naar de welzijnswet van 2014.

Ook wil ik aantonen dat studies bevestigen dat stoelmassage werkt om stress te verminderen en dat de persoon die de massage ondergaat er nog een aantal andere positieve bijwerkingen als kado bij krijgt
(zie stoelmassage).

De wet

De welzijnswet van 2014 verplicht werkgevers om acties te ondernemen om stress en burn-out op de werkvloer terug te dringen. Hierbij is het belangrijk om de psychosociale risico's in kaart te brengen en te voorkomen.

Psychosociale risico's op het werk

De werkgever is ertoe gehouden de nodige maatregelen te treffen om de psychosociale risico's op het werk te voorkomen, om schade ten gevolge van deze risico's te voorkomen of om deze te beperken.

lees hier enkele toelichtingen bij de wet. 

enkele citaten :

• 'elke werkgever moet een welzijnsbeleid voeren gesteund op algemene principes
  (risico's voorkomen, bij de bron uitschakelen of verminderen; voorkeur aan collectieve beschermingsmiddelen boven individuele; zorgen voor opleiding en informatie van de werknemers).
  Dit beleid moet worden geïntegreerd in het volledig management van de onderneming'
• 'regeling betreffende de preventie van psychosociale risico's op het werk, waaronder stress, geweld, pesterijen, ongewenst seksueel gedrag op het werk'

Meer duiding kan je terugvinden op de website van de 'federale overheidsdienst werkgelegenheid, arbeid en overleg'.  http://www.werk.belgie.be/welzijn_op_het_werk.aspx ​ 

Ik wil hier toespitsen op stress en burn-out, omdat de stoelmassage een interessante tool is die kan ingezet worden op de werkvloer en omdat het zeer gunstige resultaten geeft, zowel voor de werknemer als voor de werkgever.

Stress
Volgens het Europees Agentschap voor veiligheid en gezondheid op het werk (Psychosociale risico's en stress op het werk) ontstaat een stresstoestand wanneer er een onevenwicht bestaat tussen de perceptie die een persoon heeft van de eisen die zijn omgeving hem opleggen en de perceptie die hij heeft omtrent zijn responsmogelijkheden.

Hoewel het proces van evaluatie van de eisen en de responsmogelijkheden van psychologische aard is, zijn de effecten van stress niet enkel van die aard. Stress tast namelijk ook de lichamelijke gezondheid, het welzijn en de productiviteit van de persoon aan.

In België wordt stress enkel gedefinieerd in de collectieve arbeidsovereenkomst (cao) nr. 72 van 30 maart 1999 betreffende het beleid ter voorkoming van stress door het werk, gesloten in de Nationale Arbeidsraad en algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit van 21 juni 1999 (Belgisch Staatsblad 9 juli 1999):

“Stress is de door een groep van werknemers als negatief ervaren toestand die gepaard gaat met klachten of disfunctioneren in lichamelijk, psychisch en/of sociaal opzicht en die het gevolg is van het feit dat werknemers niet in staat zijn om aan de eisen en verwachtingen die hen vanuit de werksituatie gesteld worden te voldoen.”

De regelgeving betreffende de preventie van psychosociale risico’s op het werk, in 2014 in werking getreden, houdt voortaan ook rekening met stress op het werk en stelt de individuele procedures open voor deze problematiek.

Burn-out

Het begrip burn-out wordt niet gedefinieerd in de regelgeving. Het wordt enkel vermeld in artikel I.3-1 van de codex over het welzijn op het werk als één van de uitingen van psychosociale risico’s op het werk.

Ook al is er momenteel geen wetenschappelijke eensgezindheid over een definitie van burn-out, toch verwijst de wetenschap naar de volgende drie belangrijke dimensies om te kunnen spreken van burn-out:

1. Emotionele uitputting: een toestand van vermoeidheid, een gebrek aan energie op fysiek, emotioneel en cognitief vlak.
   Dit is de centrale maar niet de enige dimensie van burn-out.
2. Depersonalisatie: een negatieve reactie tegen anderen, een verlies aan waardering voor de patiënten, de gebruikers, de collega’s, de studenten, de klanten, enz. Dit kan zich eveneens uiten in geïrriteerdheid, een gebrek aan idealisme, cynisme of een teruggetrokken houding.
3. Vermindering van de zelfontplooiing: de neiging om zijn of haar werk negatief te beoordelen, men heeft het gevoel dat men minder kan, minder succes heeft, minder efficiënt is.

Er wordt vastgesteld dat:

• burn-out optreedt bij zogenaamde “normale” personen.
• emotionele uitputting een centraal kenmerk is, waaruit vermoeidheid en eventueel een depressie voortvloeien.
• de klemtoon niet zozeer wordt gelegd op fysieke symptomen, maar wel op de mentale toestand en het gedrag.
• het gaat om een individuele negatieve ervaring die een invloed heeft op de gevoelens, het gedrag, de motivatie en de verwachtingen.
• burn-out verband houdt met het werk.

Burn-out kan geassocieerd zijn met een langdurige blootstelling aan stress. Het kan leiden tot professioneel afhaken en een veralgemeende depressie.

In het algemeen verschijnt burn-out wanneer de werknemer in de onmogelijkheid verkeert om zijn werk naar behoren te vervullen of het te vervullen zoals hij zou willen. Deze onmogelijkheid vloeit voort uit:

• de verplichtingen van het werk: een overmaat aan werk, onrealistisch gestelde doelen, gebrek aan opleiding, gebrek aan erkenning, een te groot verschil tussen het “ideale” werk voor de werknemer
  (m.a.w. zijn eigen voorstelling van de functie) en het concrete werk, …
• · de middelen van de werknemer: zijn competenties, bewegingsvrijheid, steun van collega’s, van de hiërarchie, 

De verschillen tussen stress en burn-out worden als volgt samengevat (volgens het hieronder vermelde onderzoek